Sjeverin – 31 godina od otmice i ubistva 17 građana Srbije

Fond za humanitarno pravo, Žene u crnom, Sandžački odbor za zaštitu ljudskih prava i sloboda i Inicijativa mladih za ljudska prava u Srbiji naglasili su da i dalje “pamte i naglašavaju da višegodišnja potraga porodica za posmrtnim ostacima žrtava još nije okončana”.

Dvadeset drugog oktobra 1992. godine, meštani Sjeverina krenuli su svakodnevnim poslom u Priboj, autobusom užičkog preduzeća „Raketa”, koji je saobraćao na redovnoj liniji između mesta Rudo (BiH) i Priboja (Srbija). U mestu Mioče (BiH), pripadnici jedinice „Osvetnici”, koja je delovala u okviru snaga Vojske Republike Srpske (VRS), zaustavili su autobus. Nakon što su legitimisali sve putnike, iz autobusa su izveli 16 stanovnika Sjeverina i vojnim kamionom ih odvezli u pravcu Višegrada, gde su ih brutalno pretukli i potom ubili.

Žrtve tog zločina su:
Alija Mandal, Derviš Softić, Esad Džihić, Hajrudin Sajtarević, Idriz Gibović, Medo Hodžić, Medredin Hodžić, Mehmed Šebo, Mevlida Koldžić, Mithad Softić, Mujo Alihodžić, Mustafa Bajramović, Ramahudin Ćatović, Ramiz Begović, Sead Pecikoza, Zafer Hadžić

Veče uoči tog događaja, ispred svoje porodične kuće otet je Sabahudin Ćatović.

Tokom prethodne 31 godine pronađeni su posmrtni ostaci samo jedne žrtve, Medredina Hodžića, dok se ostali i dalje vode kao nestala lica.

OCD su naglasile da je zahtev da Komisija za nestale Vlade Republike Srbije isuši jezero Perućac kako bi se pronašli nestali meštani Sjeverina ostao je bez odgovora.

“Žrtve iz Sjeverina su potpuno nevidljive i u zvaničnim komemorativnim praksama na republičkom nivou u Srbiji. O njihovom stradanju se može čuti gotovo isključivo u okviru lokalne zajednice i na godišnjim komemorativim okupljanjima u Sjeverinu. Izgradnja spomen-obeležja posvećenog žrtvama, na privatnom posedu porodice ubijenog Ramiza Begovića, danas predstavlja redak primer zvanične podrške očuvanju društvenog sećanja na ove ubijene građane Srbije”, navodi se u saopštenju.

Za zločin u Sjeverinu Okružni sud u Beogradu je u julu 2005. godine osudio komandanta jedinice „Osvetnici” Milana Lukića i pripadnike te jedinice Olivera Krsmanovića i Dragutina Dragićevića na po 20 godina zatvora, a Đorđa Ševića na 15 godina zatvora.